Jannie zit al drie maanden thuis met een burn-out. “Niets voor mij”, zegt ze, “ik ben dol op mijn werk en heb een fijn leven.” Ze komt voor haar eerste coach sessie.
Het diepe weten
“Ik ben het even helemaal kwijt. Ik herken mezelf niet.” Haar vraag is: welke stappen kan ik zelf zetten om hieruit te komen. En waarom is het zo ver gekomen.
We starten met ‘het probleem’ uit elkaar trekken. Letterlijk, om uit de kluwen te komen van alle gedachten die hierover al geweest zijn. Op de grond legt Jannie haar ‘pad naar herstel’ neer. Er zijn drie grondankers: oorzaak, situatie nu, doel.
We gaan letterlijk stappen zetten op dit pad. Daarbij gebruiken we nauwelijks taal en laten vooral het lijf spreken, vanuit de gedachte dat het slimme onderbewuste antwoorden heeft.
- Doel: hoe wil je het wel? We gaan eerst kijken waar ze naar toe wil. Ze gaat staan op de plek van haar doel. Ik vraag haar een houding en/of een beweging te maken die hoort bij haar doel. Dit is voor de meeste coachees altijd even raar, maar met een beetje aanmoediging lukt het altijd. Achteraf was ze verrast hoe anders ze zich daar meteen al voelde. Ze spreidt haar armen, ademt eens diep en zegt: “Hier ben ik Jannie 2.0!”
- Dan gaan we staan in waar ze NU is. Ze blokkeert, staat stokstijf en zucht. Van hieruit doen we een stap terug naar de ‘oorzaak’.
- Wat is hieraan vooraf gegaan? Waar is dit het gevolg van? Ze zegt: “Dat weet ik juist niet, het kwam zomaar opzetten.” Ze gaat op de plek van ‘oorzaak’ staan en krijgt direct tranen in haar ogen. Ze is ontredderd en ook mijn ogen schieten vol. Ze zegt: “Och, ja natúúrlijk, de trigger is geweest het plotseling overlijden van een goede vriend een half jaar geleden.”
We stappen opzij en ze legt uit wat er is gebeurd. “…. en toen kreeg ik een telefoontje midden in de nacht van zijn broer. Hij kon niets uitbrengen en ik wist het meteen er is iets ernstigs gebeurd…”
First things first
Gezien de heftigheid van het verhaal en haar reactie hierop, alsof het nu aan het gebeuren is, stel ik een trauma-behandeling voor ter verwerking. Ze kiest er voor dit meteen te doen, anders gaat ze er alleen maar tegen op zien.
Het kan zomaar over zijn
Sinds het overlijden van deze vriend dacht ze dagelijks “Ik kan elke dag gebeld worden dat het zomaar over is.” Dit zaadje bleek al vroeg geplant maar kwam nu tot volle bloei. Jannie ‘zorgde’ van jongs af aan voor haar zieke moeder. Een moeder die het leven niet altijd aankon. “Ik ben eigenlijk altijd op mijn hoede geweest als mijn vader belde.”
De trauma-sessie is heftig, daarna volgt de opluchting. Jannie 2.0. kan zich gaan ontvouwen. De vervolgsessies gaan over gezonde omgang met moeder, het uitdiepen van Jannie 2.0. en een gezonde work-life balans.
Burn out ontstaat meestal door langdurige stress op verschillende levensdomeinen. Bij Jannie was het onverwerkt trauma, langdurige spanning rond haar moeder en te lang werken voor een klant waarvan ze diep van binnen wist er niet mee in zee te willen. En oh ja, ze was ook bijna 24/7 bereikbaar. Dus als eerste heeft ze de ‘niet storen’ functie aangepast op telefoon.
foto: Greg Raines / Unsplash